نانو داروها می توانند انقلابی در درمان سل تولید كنند
سئو سی: سل یكی از كشنده ترین بیماری های عفونی در سراسر دنیا است و سالانه ۴.۱۰ میلیون نفر به این بیماری مبتلا می شوند.
به گزارش سئو سی به نقل از پایگاه اطلاع رسانی سلول های بنیادی، یكی از دلایل صعب العلاج بودن بیماری سل این است كه بیماران معمولا نیازمند مصرف داروهایی هستند كه به صورت یك رژیم خسته كننده و طاقت فرسا استفاده می شوند و می توانند برای فرد سمی باشند. این بدین مفهوم است كه اغلب بیماران نمی توانند دوره درمانی شان را تمام كنند.
دوره درمانی سل معمولا شش ماه طول می كشد و در این میان بیماران باید از تلفیقی از چهار داروی ضد میكروبی به میزان زیاد و روزانه استفاده كنند. دلیل نیاز به مصرف دوز بالای این داروها به صورت روزانه این است كه این داروها به سختی جذب می شوند و حتی زمانی كه دارو به صورت مستقیم برای ناحیه عفونت استفاده می شود، تنها بخشی از آن قادر به ورود و جذب بوسیله بافت آلوده و مبارزه با باكتری است.
این داروها خیلی سریع بوسیله عملكرد متابولیكی بدن از ناحیه صدمه دیده حذف می شوند. علاوه براین، این داروها سمیت قابل ملاحظه ای دارند كه منجر به صدمه های كلیوی، دردهای شدید در دست و پا و مفاصل می شوند. این بدین دلیل است كه این داروها تنها ناحیه هدف و آلوده را تحت تاثیر قرار نمی دهد. در بعضی مواد هم به صورت عضلانی تزریق می شوند كه خود فرایندی دردناك است و فرد گاها ناچار می گردد مدت زمانی را در بیمارستان و كلینیك بستری شود. همه این عوامل منجر به این شده است كه استفاده از این داروها برای بیماران مبتلا به سل موثر نباشد.
به همین منظور محققان نانو داروها را بعنوان یك راهكار درمانی موثرتر عرضه كرده اند. نانو داروها در واقع داروهایی با اندازه های نانومتری هستند كه قابلیت بارگیری داروهای مختلف(در این داروهای سل) را دارا هستند و می توان از آن ها برای انتقال هدفمند دارو به جایگاه هدف در بدن استفاده نمود. این داروها قابلیت بلعیدن، تنفس كردن و تزریق پوستی را دارا هستند.
در این مطالعه هم محققان روی به كار بردن نانو ذره هایی فوكوس كردند كه قابلیت هدف قرار دادن سیستم های ایمنی موسوم به ماكروفاژها را دارا هستند. باكتری مایكوباكتریوم توبركولوزیس كه عامل سل می باشد می تواند درون ماكروفاژها تكثیر كند و از دست سیستم ایمنی فرار كند. استفاده از نانوذرات می تواند برای انتقال سیگنال های تعدیل كننده ایمنی به ماكروفاژها و تبدیل كردن این میزبان های باكتریایی به یك محیط نامناسب برای باكتری ها موثر باشد.
این نانوذره ها یا نانوداروها به علت این كه می توانند بسیار هدفمند عمل كنند می توانند به صورت موثری جایگاه آلوده به باكتری سل را هدف قرار دهند و مانع از پیشرفت بیشتر بیماری شوند. علاوه براین، نانو ذره ها می توانند نرخ آزادسازی دارو را هم كنترل كنند و مدت زمانی كه دارو در جایگاه آلودگی می ماند را بالا برند.
با توجه به این امر، نانو ذره ها می توانند كاربرد بالقوه ای برای بیماران مبتلا به سل طی یك بازه زمانی طولانی مدت داشته باشند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب